μετακομίζουμε...

το hybrid blog βαρέθηκε τον blogger κ μετακομίζει εδώ...
σε νέα πολυτελή μεζονέτα με θέα τον Όλυμπο θα ονειρεύεται το καλοκαίρι που πέρασε κ ακόμη δεν έχει φύγει...

Java games

Ό,τι καλύτερο έχω συναντήσει τελευταία στην μπλογκόσφαιρα

soft power

κάτι σαν tai chi chuan σε electro...

- Και αν..?

Είχε ένα ύφος αμηχανίας μπροστά του... Αυτός ούτε που το πρόσεξε... 

μέχρι που στιγμιαία φεύγοντας γύρισε το βλέμμα προς το μέρος της...

Ακόμη τον κοιτούσε με βλέμμα προσμονής...
Ταράχτηκα από το απρόσμενο κ έφυγα... δεν περνάει μέρα όμως που να μη σκέφτομαι...

"- Και αν..?"

Believe or not...

Πάντα επίκαιρος...  

Ν. Δήμου

Σε φθονώ...

Ο φθόνος για την άλλη... για τον άλλον που ήταν εκεί 5 λεπτά πριν εσένα... 
για αυτόν που τον ευνόησε η τύχη χωρίς να προσέφερε κάτι περισσότερο... 
Ο φθόνος που, από την άλλη, ποτέ δε σε είχε απασχολήσει πριν...
Ο φθόνος να κατακυριεύει κάθε σου όργανο...  να βράζει το ήπαρ σου κ η χολή να ρέει αφθονη (ή μάλλον όχι ά-φθονη, αλλά με φθόνο, σύν-φθονη..!)... 
να κυριεύει το βλέμμα σου το οποίο έκτοτε στρέφεται απλανές στο κένο, 
βλέμμα που δεν εστιάζει... ο φθόνος που ωριμάζει, γινώνεται, αντρώνεται κ μετατρέπεται, μεταλάσσεται σε μίσος... Το μίσος σου σε αυτόν!

Κ όχι σε αυτήν?!? Που τόσο εύκολα παραδόθηκε στο χρόνο?!?

άνθραξ

"-Γιατί είσαι τόσο σκληρό? - είπε το κάρβουνο στο διαμάντι... -Δεν είμαστε κοντινοί συγγενείς?
Γιατί είστε τόσο μαλακοί? Ω, αδελφοί μου... Δεν είστε μήπως αδελφοί μου?"

Νίτσε

cats high-rising...

 

public opinion

Η κοινή γνώμη πάντοτε αποτελούσε 
το αδύναμο εκείνο στήριγμα στο οποίο αδύναμα 
ανθρωποειδή επέβαλαν την άποψή τους!.. Ακόμη κ όταν η κοινωνία αποτελούνταν από 
λίγους ευφυείς κ χαρισματικούς ανθρώπους, έπρεπε να είναι 
μεγάλο το σθένος κ η αντοχή τους για να νικήσουν την υπεράριθμη αποβλακωμένη μάζα...
Η κοινή γνώμη (κ οι κοινοί άνθρωποι) πάντοτε έβρισκαν τον εαυτό τους στους αριθμούς κ τις δημοσκοπήσεις... κ πάντοτε πανικοβάλονταν όταν διαπίστωναν απόκλιση μεταξύ των δικών τους πεποιθήσεων κ της υπόλοιπης μάζας!
-Να γιατί, οι δημοσκοπήσεις έχουν τόση δύναμη!.. γιατί διαμορφώνουν τις αντιλήψεις της κοινής γνώμης... της μάζας!

δημόσια θέση ή θέση στο δημόσιο?

Η μονιμοποίηση ενός Ελληνα σε μία θέση στο δημόσιο τον απελευθερώνει από την καταπίεση... κ τότε δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα... αργόσχολος, αργόμισθος, αντιπαθεί τους πολίτες-πελάτες κ σε οποιαδήποτε συζήτηση αναδεικνύει τις μικροαστικές, μίζερες θέσεις του σε ευαγγέλιο... τις δημόσιες θέσεις σε θείες θέσεις... 

animal psychology

Καταλαβαίνω αμέσως το χαρακτήρα κάποιου ανθρώπου από το χαρακτήρα του σκύλου που τον συνοδεύει...
Κ πιστέψτε με, αυτό δεν είναι κάτι το θαυμαστό!

Πετάξτε ό,τι θέλει να πεθάνει!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από την εμπειρία του αργού, εκφυλιστικού θανάτου της γήρανσης του σώματος και του νου...
θέλω να πεθάνω περήφανα, χωρίς να υποβάλω κανέναν στην καθημερινή θέαση ενός παραπεόντος οργανισμού που επιβιώνει παρά τη θέλησή του...
γηρατιά, ασχήμια, πεσιμισμός πάνε μαζί...
νιάτα, ομορφιά, οπτιμισμός έχουν φωλιάσει στην ψυχή μου...
Ναι! ζωή σημαίνει να είσαι σκληρός και να μη λυπάσαι τους ετοιμοθάνατους!

Being true

-Να είναι κάποιος αληθινός!

-Αυτό είναι το μυστικό!

-Κ αυτό λίγοι μπορούν να το κάνουν!

Κ σίγουρα αυτό δε θα το πετύχουν ποτέ οι ¨καλοί¨... Οι "καλοί" με τα ειδεχθή αισθήματα οίκτου κ συμπόνοιας που δείχνουν προς ό,τι σέρνεται... Πόσο θέλουν κατά βάθος να είναι οι ίδιοι αντικείμενα λύπησης... τόσο μαζοχιστές! Υποχωρούν, παραδίνονται, είναι εύπιστοι... κ ανακατέβουν το ευαίσθητο στομάχι μου! -Θέλω να τους δώσω μια γροθιά! Είναι τόσο ανισόρροποι κ τόσο ευσεβείς... Μισούν την αλήθεια κ ό,τι απαιτεί δύναμη... μισούν τη δύναμη!

I lost my patience now!!!

Όλο κ πιο εύκολα...

Όλο κ πιο γρήγορα...

Όλο κ για πιο ασήμαντο λόγο...

Hmm... coffeine deficiency..! and the first gastric ulcer signs..!

"Ohh... leave me alone...
I'm walking out of the door...
I'll make it on my own!"

TV break

κ κάπως έτσι έσπασε η tv...
κ παρόλα αυτά δε βγήκαν από μέσα της μικρά ανθρωπάκια με τις τσιριχτές τους φωνές...
να φωνάζουν κ να...
κ έμεινα απορημένος να κοιτάζω τα θρύψαλα...
περιμένοντας μικρά ανθρωπάκια να ποδοπατήσω...
μέχρι που με πήρε ο ύπνος...

το επόμενο πρωινό η tv ήταν στη θέση της...
ακέραια...
δεν γνωρίζω γιατί, αλλά εκνευρίστηκα...
την τράβηξα με δύναμη κ την έριξα κάτω...
κ κάπως έτσι έσπ...