- Και αν..?

Είχε ένα ύφος αμηχανίας μπροστά του... Αυτός ούτε που το πρόσεξε... 

μέχρι που στιγμιαία φεύγοντας γύρισε το βλέμμα προς το μέρος της...

Ακόμη τον κοιτούσε με βλέμμα προσμονής...
Ταράχτηκα από το απρόσμενο κ έφυγα... δεν περνάει μέρα όμως που να μη σκέφτομαι...

"- Και αν..?"

Believe or not...

Πάντα επίκαιρος...  

Ν. Δήμου

Σε φθονώ...

Ο φθόνος για την άλλη... για τον άλλον που ήταν εκεί 5 λεπτά πριν εσένα... 
για αυτόν που τον ευνόησε η τύχη χωρίς να προσέφερε κάτι περισσότερο... 
Ο φθόνος που, από την άλλη, ποτέ δε σε είχε απασχολήσει πριν...
Ο φθόνος να κατακυριεύει κάθε σου όργανο...  να βράζει το ήπαρ σου κ η χολή να ρέει αφθονη (ή μάλλον όχι ά-φθονη, αλλά με φθόνο, σύν-φθονη..!)... 
να κυριεύει το βλέμμα σου το οποίο έκτοτε στρέφεται απλανές στο κένο, 
βλέμμα που δεν εστιάζει... ο φθόνος που ωριμάζει, γινώνεται, αντρώνεται κ μετατρέπεται, μεταλάσσεται σε μίσος... Το μίσος σου σε αυτόν!

Κ όχι σε αυτήν?!? Που τόσο εύκολα παραδόθηκε στο χρόνο?!?

άνθραξ

"-Γιατί είσαι τόσο σκληρό? - είπε το κάρβουνο στο διαμάντι... -Δεν είμαστε κοντινοί συγγενείς?
Γιατί είστε τόσο μαλακοί? Ω, αδελφοί μου... Δεν είστε μήπως αδελφοί μου?"

Νίτσε

cats high-rising...