timing
Η εναλλαγή μεταξύ των εποχών του έτους προκαλεί πάντοτε, έστω κ υποσεινείδητα, κάποια αισθήματα ενοχής για ό,τι ανολοκλήρωτο, προσμονή για κάτι πιο μεγάλο, άγχος για τα χρόνια που περνάνε κ που σε αφήνουν εκεί που ήσουν κ πέρσι... Κάτι σαν αειθαλές που βλέπει την περίοδο του χρόνου κ ανήμπορο απλώς παρακολουθεί... Κάτι σαν τον άνδρα που εργαζόμενος νυχθημερόν ζει μόνο κάποιες φάσεις από την οικογένειά του... Χάνει ό,τι το μικρό κ απείρως σημαντικότερο... Ζει στα διαλείμματα κ λίγο πριν κοιμηθεί... (Ίσως για αυτό μισώ τους δημοσίους υπαλλήλους... Έχουν τόσο χρόνο!..)
Ναι!.. Ο χρόνος! ...πάντοτε ξεχνάει ότι μισεί τον άνδρα...
3 σχόλια:
"Οπως οι ανδρες ποθουν τις γυναικες, ετσι και οι εποχες ποθουν η μια την αλλη, μηπως και μπορεσουν να θεραπευτουν απο τις καταχρησεις τους.
Αν η ανοιξη ξεχαστει μια εβδομαδα παραπανω απ'την κανονικη της διαρκεια, αρχιζει να λαχταρα τον ερχομο του καλοκαιριου που θα βαλει τελος στις μερες της αδιακοπης υποσχεσης. Το καλοκαιρι με τη σειρα του συντομα αρχιζει να ιδροκοπα, αναζητωντας κατι που θα δροσισει την καψα του, και ακομα και το πιο γλυκο φθινοπωρο βαριεται στο τελος να ειναι τοσο καθως πρεπει και δε βλεπει την ωρα να πλακωσει ενας αγριος παγετος και να σβησει στα γρηγορα την καρποφορια του.
...Ετσι λοιπον ο Αυγουστος θα υποκυψει στον Σεπτεμβρη, κι ελαχιστοι θα παραπονεθουν."
Clive Barker, απο το "Τhe Hellbound Heart"
Ναι, dui ο χρόνος αποτελεί το μοναδικό μας ανίκητο εχθρό, συνάμα όμως και τη λύτρωση.
"ki allo kalokairi perase,
ilio k fili me kerase,
mia mikri folia tha xtisw,
xelidoni gyrna pisw"
Δημοσίευση σχολίου